|
::
Επιλέξτε θέμα προς προβολή
:: |
| η ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ ενός ρεπόρτερ
η παρακμή της σκέψης
( όπως λέμε, πάω προς νερού μου... )
Η σελίδα αυτή είναι προέκταση της δημοσιογραφικής και συγγραφικής μου καριέρας, η καθημερινή σχεδόν απασχόλησή μου, οι στερνές σκέψεις μου, η στατική ψυχαγωγία μου, αφου δεν πάω πιά σε θεάματα, σε εκθέματα, γενικά δεν το κουνάω ρούπι από το σπίτι μου... Επικοινωνώ με εσάς μέσω του υπολογιστή μου... Κάποτε πήγαινα σε βιβλιοθήκες, σε μουσεία, ταξίδευα, σήμερα η περιέργειά μου, η μάθηση και οι γνώσεις έρχονται στη μικρή μου οθόνη μ΄ένα κλικ... Συμπερασματικά, κάποτε οι άνθρωποι διάβάζαμε και κανα βιβλίο, σκεπτόμασταν, ας πούμε, φιλοσοφούσαμε... Σήμερα αμπελοφιλοσοφούμε και χαριεντιζόμαστε αδιάκοπα στο φατσομπούκι, λες και κατουράμε... Σπεύδουμε στο fb, σα να λέμε, πάω προς νερού μου...
 Είμαι όχι μόνο απογοητευμένος αλλά και αγανακτισμένος, που έχω εμπλακεί σε αυτό το δημόσιο παίγνιο του F/B, στο οποίο συμμετέχουν χρήστες κάθε είδους πνευματικού, μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου. Από άτομα με παντελή έλλειψη παιδείας, ημιμαθείς ξερόλες επί παντός επιστητού, ως προσωπικότητες που εκτίθενται σε δημόσια θέα ανεπανόρθωτα...
η δημοσιογραφία ήταν ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ όταν μου άνοιγαν ΟΛΕΣ οι πόρτες
Πρέπει να έχω ξεκουτιάνει τελείως που ασχολούμαι με αναρτήσεις << περί πολιτικών >> και << περί πολιτών >> στο F/B και δεν φροντίζω να αναρτήσω μόνο αποσπάσματα της δουλειάς μου, που δείχνουν ότι την υπηρέτησα με αφοσίωση και αγάπη. Και μέσω αυτών να βλέπουν οι επόμενες γενιές των συναδέλφων την εποχή της ηρωικής δημοσιογραφίας. Πριν διαφθαρούν παντελώς τα ΜΜΕ από την πολιτική και τα επιχειρηματικά συμφέροντα μέσω εκδοτών και καναλαρχών. Η μόνη διέξοδος ελευθερίας του δημοσιογράφου σήμερα, είναι οι ηλεκτρονικές σελίδες, στις οποίες όμως πολλοί των χρηστών της είναι καχεκτικά δενδρύλλια που δεν παράγουν καρπούς.  ΄Οταν ο δημοσιογράφος Toshikazo Yoshihara μου είχε πάρει συνέντευξη για την ιαπωνική τηλεόραση, βλέποντας στο σπίτι μου παλιές συνεντεύξεις και φωτογραφίες με τόσα διάσημα πρόσωπα, έμεινε άφωνος. Μου πρότεινε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο << ο ρεπόρτερ που άνοιξε όλες τις πόρτες >>. Και όταν προβλήθηκε στην Ιαπωνία << η ζωή της Τζάκι >> ( που μιλούσα κι΄ εγώ ) μου έστειλε το Κανάλι 4 στην τράπεζα της Εθνικής στο Παλαιό Φάληρο 5.000 γιέν. Και μου τηλεφώνησε, ετοιμάσου για Σκορπιό, Σμύρνη, Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη, Μόντε Κάρλο, να ξανανοίξεις τις παλιές πόρτες μπροστά στην κάμερά μου... Τελικά αρνήθηκα, γιατί ( μετά από τόσα ταξίδια με αεροπλάνο ) το απόφευγα...
Στη φωτογραφία, ο σκηνοθέτης Toshikazo Yoshihara, η διερμηνέας και οι δυο Βέλγοι τεχνικοί, στο σπίτι μου κατακαλόκαιρο, μετά τη συνέντευξη για τη τζάκι.
Εδώ θα βάζω δημοσιεύματα, γιατί - ποιός ξέρει...- μετά από χρόνια κάποιος να ενδιαφερθεί να μάθει για την εποχή της έντυπης δημοσιογραφίας πριν γίνει πραμάτεια κουπονιών στα περίπτερα... Αρχίζω από αυτό το κιτρινισμένο διασωθέν απόκομμα από την συνέντευξη που μου είχε δώσει ο Ωνάσης επί της θαλαμηγού << Χριστίνα >> το 1959 :
επί της θαλαμηγού << Χριστίνα >> !
Ο ίδιος ο Ωνάσης μου έδωσε τα κυάλια και είπε στον Ιορδάνη,
βγάλε του φωτογραφία... Και μετά, με ρώτησε : Πως νιώθεις ?
- Σαν πειρατής που κούρσεψα το σκάφος σας...
Πως να ξεχάσω τον σπουδαίο άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου, τον Μάνο Χατζιδάκι, που η Μελίνα τον έλεγε σοφή δημιουργική κουκουβάγια. Κι΄ εγώ εγώ ως ρέμπελος μπούφος ( πετώντας εδω κι΄ εκεί ) κρατούσα κάποιες σημειώσεις, εκείνος μου έλεγε : << Υπάρχει τόση δυστυχία, αδικία κι΄όμως εσύ γράφεις για τους περίεργους αναγνώστες που θέλουν να μαθαίνουν για τη ζωή των χλιδάτων κι΄εγώ φτιάχνω τραγουδάκια για τους χαζοχαρούμεους θεατές του Μπρόντγουεη... Θα έρθη μιά ημέρα που ένα ηλίθιο κοινό, που θα διαμορφώνεται από τη σόου μπίζνες και τα μέσα ενημέρωσης, θα διαβάζει και θα ακούει μόνο ατάλαντους και ηλίθιους >>... Αξέχαστε μαέστρο, θα πάψει να διαβάζει και βιβλία ( εκτός από συνταγές μαγειρικής, αστρολογικά και πορνο βιογραφίες ) αλλά θα γράφει στο F/B...
προστέθηκε στις: Πέμπτη 29.05.2014
|
|
|
