Είχα ρωτήσει τον Ωνάση για τα θέματα που συζητούσε με τον γερο Γουίνι και μου είπε ότι ήσαν ιστορικά, πολιτικά και πολεμικά, και αργότερα, όταν είχε αποκτήσει οικειότητα μαζί του, ο Έλληνας τον οδηγούσε στη Μικρασιατική καταστροφή και στο μοίρασμα του κόσμου στη Γιάλτα.
(από το "Βήμα" της 19-6-1960)
Τσορτσιλ-Ρούζβελτ-Στάλιν στη Διλασκεψη της Γιάλτας. Οι "Τρεις μεγάλοι " που διαφέντεψαν τις τύχες της ανθρωπότητας. Οι λόρδοι δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι ο "Πατέρας της Νίκης" έκανε παρέα με τον "Έλληνα πειρατή".
Όταν 2.000 άτομα είναι αριθμός που μπορεί να προσδιορίσει έγκυρα μιά δημοσκόπηση, φαντασθείτε τι σημαίνει όταν 447.423 Βρετανοί αποφάνθηκαν σε γκάλοπ ( 2003 ) ότι ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είναι η σπουδαιότερη προσωπικότητα στην ιστορία του Βρετανικού έθνους. Πάνω δηλαδή από τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ και τον Δαρβίνο, από την αυτοκράτειρα Βικτώρια, αλλά και από την ηρωίδα των λαικών τάξεων πριγκίπισσα Νταιάνα.Ακόμη πιό πάνω και από τους υπαρκτούς ή φανταστικούς μυθικούς ήρωες, όπως ο πειρατής Φράνσις Ντρέηκ, οι ιππότες της Στρογγυλής τράπεζας, ο Ρομπέν των δασών, ο πράκτορας 007 ή οι Μπιτλς, που ψήφισαν αρκετοί νεαροί Βρετανοί...
Ο Τσόρτσιλ εκτιμούσε τόσο τον Ωνάση, που δέχτηκε να διαπλεύσει τον Ατλαντικό με τη θαλαμηγό του και στις ΗΠΑ, όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης στράφηκαν πάνω στη "Χριστίνα" που με μιάς έγινε το γνωστότερο πλεούμενο της Υφηλίου. Ένα σκάφος που διέθετε ειδικούς πλευστήρες για να μη κουνιέται στη φουρτούνα, υδροπλάνο και μίνι τζιπ για τις μετακινήσεις του Τσόρτσιλ σε περιοχές που δεν υπήρχε αυτοκίνητο.
Η θαλαμηγός του ήταν πρώην πολεμική κορβέτα του Καναδά και την βάφτισε στο όνομα της κόρης του. Στις καμπίνες της έδωσε ονόματα ελληνικών νησιών. Το υδροπλάνο της μπορούσε ανα πάσα στιγμή να πετάει για να φέρει εφημερίδες και πούρα για τον Τσόρτσιλ, φρέσκα λουλούδια για τις φιλοξενούμενές του, όπως κατά καιρούς: Γκρέτα Γκάρμπο, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Μαργό Φοντέιν, Τζάκι Κένεντι, Μαρία Κάλλας κ.λπ...
Σε μπλογκς έχω κατηγορηθεί από ανώνυμους σχολιαστές ότι εκθιάζω με τις αναδρομές μου στο παρελθόν των "Χρυσών Ελλήνων" τον πλούτο, τους απαντώ ότι τους <<εκθέτω>>... Ο Ωνάσης έλεγε ότι οι τραπεζίτες, οι έμποροι, οι βιομήχανοι, οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές, δεν είναι υπεύθυνοι για τη φτώχεια που υπάρχει στο κόσμο, αλλά οι πολιτικοί των δημοκρατικών κρατών, όσο και οι παντοειδείς δικτάτορες. Κυρίως όμως, η ανθρώπινη φύση, παμφάγα, άπληστη και επαρμένη.
