.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



τα εις ογλου

κουβεντούλα  Ωνάση - Καζάν - Χατζιδάκι

 (ονοματολογίες  "ογλου" και  "πουλος") 

δεν με παίρνει ο ύπνος και πώς να με πάρει, καθώς βρήκα κάποιες σημειώσεις μου από κουβεντούλες παρείτσα με τον Ωνάση – είχα αυτό το συνήθειο, να γράφω μετά ότι λέγαμε,  και με άλλους συνδαιτυμόνες του… και να, το σημειωματάριο με τα πρακτικά από τη συζήτηση τριών ιερών τεράτων σε ένα ελληνικό κέντρο  του Μανχάταν…

  "οι τελευταίοι πελάτες είχανε φύγει και τα γκαρσόνια μαζεύανε τα τραπεζομάντηλα, αλλά τα τρία "θεριά"   συζητούσανε στο τραπέζι τους, με τον Ωνάση στο ένα χέρι το πούρο και στο άλλο   το ουίσκυ, τον Χατζιδάκι το να τσιγάρο πάνω στ΄άλλο  και τον Καζάν, γουλιά γουλιά ν΄απολαμβάνει το  πικραμύγδαλο-λικεράκι του… Ο Αριστοτέλης-Αρίστος, ο Εμμανουήλ-Μάνος και ο Ηλίας-Ελία, μου΄ ψιθύριζε   ο Κώστας Γράτσος, με το κονιακάκι του,  που βρισκότανε στη παρέα τους, όπως κι΄εγώ με κόκα κόλα... να, που προστέθηκε στη παρέα κι΄ο μουσικός Ιγκόρ Ράνιετς... Θυμόμουνα τον Μεγάλο Σμυρνιό από τη «Νεράιδα» που κρατούσε ως τα ξεμερώματα τον διευθυντή της εθνικής τράπεζας, ή τον καθηγητή Γεωργάκη για να μιλάνε για   οικονομικά θέματα ή κάποιο μουσικό, να του λέει για τη Ρόζα Εσκενάζι και τα σμυρνέικα τραγούδια… Να δούμε, τι θέμα θα διαλέξει  απόψε, μου είπε ο Γράτσος και να που ο Αρίστος ξεκίνησε:

ΩΝΑΣΗΣ: Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας Βενιζέλος κι΄ένας Καραμανλής, δεν σκεφτήκανε να απαλλάξουν από τα ελληνικά επώνυμα τις τούρκικες ρίζες τους… Εμένα ο πατέρας μου από το Ωνάσογλου έκοψε την ουρά του…

ΚΑΖΑΝ: Και στο δικό μου έγινε το ίδιο…

ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: Εγώ είμαι κρητικός, αλλά γεννήθηκα στη Θράκη.  Αντικατάστησα τα ήτα, που μοιάζουν με καμπουρίτσα καμήλας,  με αρχαιοελληνικά όρθια  γιώτα…

ΩΝΑΣΗΣ: Εσύ  είσαι πελοποννήσιος.

ΛΙΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ:  Βορειοηπειρώτες οι πρόγονοί μου και ένας Λυμπέρης που ήρθε στη Μεσσηνία, κόλλησε το πούλος…

ΩΝΑΣΗΣ: (απευθυνόμενος στον Ράνιετς)  Εσένα Ιγκόρ, η σκούφια σου  βαστάει απο τα χιόνια...

ΡΑΝΙΕΤΣ: Ο πατέρας μου  Βλαδίμηρος ήταν Ρώσος, εμιγκρές, μουσικός. Εγώ γεννήθηκα στην Αθήνα, είμαι Έλληνας και  τα παιδιά μου δεν ξέρουν ρώσικα.

ΓΡΑΤΣΟΣ: Καμιά φορά αναρωτιέμαι, γιατί οι μουσουλμάνοι της  Θράκης δεν  έγιναν Αχμετόπουλοι ή Κεμαλάκηδες, ενώ κάποιοι απο εμάς κράτησαν το  ογλού…

ΛΙΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ γεννήθηκα στην Οιχαλία  της Μεσσηνίας  που επι τουρκοκρατίας  ένας τοπικός πασάς του είχε δώσει το όνομά του:  Αλητσελεπί.

ΚΑΖΑΝ: Θα ρθεί ημέρα που τα τουρκικά σχολικά βιβλία θα γράφουν ότι ο Ωνάσογλου ήταν Τούρκος από τη Σμύρνη, ο Καζαντζόγλου Τούρκος από τη Τραπεζούντα, ο Χατζηδάκης Τουρκοκρητικός...

ΩΝΑΣΗΣ: Ήδη γράφουν τον Όμηρο για Τούρκο...



  


 


 η  ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ  υπάρχει
από  καταβολής  ανθρωπότητας
( απόψε  δεν  θα  lice ίσετε, αλλά  θα  λακίσετε )
--------------------------------------------
Για ποιά παγκοσμιοποίηση μιλάμε, για κείνη που έχει αρχίσει από αιώνες πριν   ή γι΄αυτή που εξαπλώνεται στην εποχή μας από τη μιά ως την άλλη άκρη της Γης ; Παγκοσμιοποίηση ήταν όταν  αγέλες  των σπηλαίων - κάτι σαν ζώα και άνθρωποι- ταλαιπωρημένες από την αφόρητη αλλαγή των καιρικών συνθητών,  το χιόνι και τη πείνα, τη ξηρασία  και τη δίψα, έσπευδαν να βρουν αυτό που δεν είχαν για να επιβιώσουν :  ήλιο,  βροχή, τροφή, νερό, θηράματα…

Παγκοσμιοποίηση ήταν όταν οι Εβραίοι πηγαινοερχόντουσαν από την Παλαιστίνη στην Αίγυπτο, όταν  οι Πέρσες προσπαθούσαν να κατακτήσουν την Ελλάδα, όταν οι ΄Ελληνες  αποκτούσαν αποικίες, όπως αργότερα οι Ρωμαίοι, οι Οθωμανοί, οι Άγγλοι… Παγκοσμιοποίηση έκαναν  και τα   μογγολικά στήφη,   όταν έκαιγαν, έσφαζαν, άρπαζαν και γκάστρωναν γυναίκες στη κάθοδό τους στην Ευρώπη… Αλλά και οι έποικοι στην Αμερική, παγκοσμιοποίηση έκαναν πριν 500 τόσα χρόνια και αφού στέριωσαν κράτος,  συνέχισαν  με αντίστροφη πορεία, να παγκοσμιοποιούν στα τέσσερα σημεία του πλανήτη Γη…

Να μη κοροιδευόμαστε, ζούμε σε μια κοινωνία  από λεφούσια που  για να προχωρήσουν ανάμεσα στη λάβα που κατακλύζει τα πάντα και να σωθούν, πρέπει να βρουν πατήματα και στηρίγματα που δεν είναι σίγουρο ότι έχουν βάση και σταθερότητα… Το πυρακτωμένο ποτάμι που κυλάει κουβαλάει  σανίδες, μαδέρια και κορμούς     σωτηρίας, που πάνω τους προσπαθούν  να  γραπωθούν οι αδύναμοι, γιατί οι δυνατοί έχουν  εξασφαλιστεί ακόμη και  πάνω σε σχεδίες, πλεούμενα  και νησίδες ασφαλείας…

Κάποιοι λοιπόν, ζούμε μέσα στη λάβα μιάς  έκρηξης, άλλοι καταμεσής σε άνυδρη έρημο κιι΄άλλοι σε στέπα  χωρίς καμιά βλάστηση… όχι δεν είναι όνειρο - εφιάλτης  ή φαντασίωση, αλλά η ανθρωπότητα της παγκοσμιοποίησης προς τα εκεί πορεύεται, με τη kraniaπολιτική, τη θρησκεία, τη παιδεία, τη δικαοσύνη, την επιστήμη, τη δημοσιογραφία, να βολεύονται σε στεγανά… Απο καταβολής κόσμου, σπηλαιάνθρωποι και κοσμοναύτες, καρποσυλλέκτες και κυνηγοί, καλλιεργητές και τεχνοκράτες    κατέχοντες και μη έχοντες, χορτασμένοι και πεινασμένοι   -  διψασμένοι, προσκυνημένοι και αδούλωτοι... 

Το οδοιπορικό του ανθρώπου, παρά την διαρκή μάθηση, την επιστημονική πρόοδο, την εκπληκτική τεχνολογία, που μεγαλώνουν τον εγκέφαλό του, δεν βρίσκει διέξοδο στη λεωφόρο με το φως... συνεχίζει να εμπλέκεται σε σκοτεινούς ατραπούς της ανθρώπινης φύσης του : απληστία,  ιδιοκτησία, κερδοφόρα  παγκοσμιοποίηση...

Κι΄εγώ, η μύτη της καρφιτσούλας, προσπαθώ να τρυπήσω χαλύβδινα φρούρια, που για να καταρρεύσουν χρειάζοναι μόνο τόλμη και αρετή... αχ ρε Λιαντίνη, τώρα θα μιλάς με τον Σωκράτη και τον Χριστό, τον Νίτσε και τον Καβάφη, μπορεί και με τον Φραγκίσκο της Ασίζης και τον Παπαδιαμάντη,  κι΄εμείς εδώ δεν σε έχουμε διαβάσει...




προστέθηκε στις: Παρασκευή 16.09.2016

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster