ΟΟΥΕΝΣ & ΜΠΟΛΤ

  το απίστευτο 9. 58 !!!

Ξεκίνησα τη δημοσιογραφική καριέρα μου ως αθλητικός συντάκτης και είμαι τυχερός  που έζησα, ώστε να δώ -έστω από την τηλεόραση- το  παγκόσμιο ρεκόρ  του βιονικού ΓΙΟΥΣΕΙΝ ΜΠΟΛΤ στα 100 μέτρα με τον ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΧΡΟΝΟ 9.58!  Αναπολώ όμως τον φυσιολογικό Τζέσε Όουενς που στο ίδιο στάδιο κατέκτησε τέσσερα ολυμπιακά χρυσά μετάλλια (1936) σε στίβο από απλό χώμα κι΄όχι από σούπερ ταρτάν και χωρίς  ειδικά βοηθήματα που διαθέτουν οι σημερινοί  υπερμυώδεις σπρίντερς... Ήδη και ο κλασικός αθλητισμός, ως βιομηχανία,  παράγει υπερπρωταθλητές, που στην περίπτωση του Μπολτ πρόκειται για ένα σπέσιαλ σωματότυπο που μπορεί  να αντέξει και να αποδώσει  σε υψηλές πιέσεις όπως ένα καλοκατασκευασμένο μονοθέσιο της Φόρμουλα Ένα...

Βερολίνο 3 - 8 - 1956!

 Το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα έφτασε στα 9΄΄ 76 !!! κι΄εγώ ο πρώην αθλητικός συντάκτης συνειδητοποιώ ότι πριν μισό αιώνα,ακριβώς, παρακολούθησα στο ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου την τότε κατάρριψή του σε 10΄΄ 1. Το προηγούμενο ήταν του θρυλικού Τζέσε Όουενς 10΄΄ 2. Στη φωτογραφια ο τερματισμός του Ουίλιαμς με ιδιόχειρο αφιέρωση. Σήμερα, όποιος γίμεται ο ταχύτερος άνθρωπος του κόσμου το όνομά του παίρνει τόση δημοσιότητα, που οι σπόνσορες του προσφέρουν τεράστια ποσά και γίνεται με μιάς πλούσιος. Την εποχή του Τζέσε Όουενς, του σπρίντερ με τα τέσσερα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, οι συμπατριώτες του Αμερικάνοι τον έβαζαν να συναγωνίζεται...άλογα (!) για να βγάλει το ψωμί του... Όσο για τον δικό μας Σπύρο Λούη, τον πρώτο χρυσό ολυμπιονόκη μαραθωνοδρόμο, το τότε πριμ του (1896) ήταν μια σούστα νερουλά...                                                                                                              

 ΒΕΡΟΛΙΝΟ 1956:  10. 1

Προσοχή στις δυο φωτογραφίες που ακολουθούν: Στο ίδιο σημείο του ολυμπιακού σταδίου του Βερολίνου, που έγινε το 1936 η συνάντηση Χίτλερ-Λούη, φωτογραφίζεται ο ρεπόρτερ το 1956. Είναι ο χώρος της απονομής των μεταλλίων και φωτογραφήσεων  (τρίτη φωτο)  όπου είχε σταθεί και ο ολυμπιονίκης Τζέσε Όουενς, που φέρνει  τη παλάμη στο μέτωπο, ενώ δίπλα του ο Γερμανός χαιρετάει ναζιστικά.

Στους ολυμπιακούς αγώνες του Βερολίνου (1936) ο θρυλικός μαραθωνοδρόμος Σπύρος Λούης  ήταν επι κεφαλής της πρωτοπόρου στη παρέλαση ελληνικής ομάδας, ντυμένος φουστανελάς. Αμέσως προκάλεσε  το ενδιαφέρον  του  Αδόλφου Χίτλερ, που βρισκόταν στο κέντρο της  εξέδρας των επισήμων. Μόλις τέλειωσε η παρέλαση, ο δικτάτορας του Γ Ράιχ, κατέβηκε με τους υπασπιστές του στο στίβο και ζήτησε διερμηνέα για να γνωρίσει από κοντά και να συνομιλήσει με τον ολυμπιονίκη του μαραθωνίου δρόμου του 1896. Ο Χίτλερ πρόσφερε κάποιο δώρο στον Λούη και εκείνος  ανταπέδωσε με ένα κλωνάρι  ελιάς, που του είχε πασάρει μέλος της ελληνικής αποστολής. Και τότε, πάνω στην μεγαφωνική ανακοίνωση ότι ο αρχηγός του Γ΄Ράιχ συνομιλεί με τον θρυλικό Έλληνα ολυμπιονίκη και τις φωτογραφίσεις, ο απλοικός Μαρουσιώτης,  έφερε σε δύσκολη θέση τον διερμηνέα, όταν ρώτησε «πως είσαστε κυρ Χίτλερ μου, τί κάνει η οικογένεια». Λένε ότι ο Έλληνας πρεσβευτής κόντεψε να πάθει συγκοπή, αλλά ο Χίτλερ αποχαιρέτησε τον παλιό νερουλά με θερμή χειραψία. Ο μαραθωνοδρόμος Στέλιος Κυριακίδης, είχε ρωτήσει τον Λούη, τί είπε στον Χίτλερ κι΄εκείνος απάντησε: "Τα συνηθισμένα.Τί χαμπάρια κυρ Χίτλερ μου, τον ρώτησα και για την υγεία της οικογένειάς του...".

  Περισσότερα μου είπε ο ηθοποιός Πέτρος Κυριακός, που όταν ήταν βοηθός σαγματοποιού, έφτιαχνε τα χάμουρα και τα περιλαίμια του αλόγου και της σούστας του νερουλά Λούη. Ο Πετράν, φανατικός φίλαθλος του στίβου, επισκεπτόταν τον Λούη ως τα γεράματά του και είχε ακούσει από τον αγράμματο νερουλά να λέει ότι απεκάλεσε τον αρχηγό του Γ Ράιχ «κύριο», όπως είχε αποκαλέσει και τον Γεώργιο τον Α΄ «κυρ βασιλιά μου». Και απορούσε, τί το παράξενο, που τον ρώτησε για την υγεία της οικογένειάς του...  

 Κατά την διάρκεια των αγώνων ο δικτάτορας, ένιωσε άσχημα όταν ο νεγροαμερικανός Τζέσε Όουενς κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια, νικώντας στο τελευταίο άλμα τον Άριο Γερμανό αντίπαλό του. 

(το 1956 φωτογραφίζομαι στο ίδιο σημείο της συνάντησης Χίτλερ - Λούη *** κατά τύχη οι δυο σημαίες που κυματίζουν στο βάθος, είναι η γερμανική και η ελληνική, όπως το είχα δει ο ίδιος!)  

Το 1956 είμαι με την ελληνική ομάδα στίβου που συμμετέχει στους διεθνείς αγώνες του ΣΙΣΜ, στο Βερολίνο.Μείναμε εκεί μερικές ημέρες, νιώθοντας εγώ το παιδί της κατοχής από τους Γερμανούς, ως κατακτητής. Το ρεπορτάζ μου με φωτογραφίες, θα το δείτε παρακάτω, αλλά εδώ βάζω τη φωτο που την προκάλεσα με επιμονή. Όταν οι δύο Αμερικανοί σπρίντερ Ουίλιαμς και Μάρτσισον κατέρριψαν το παγκόσμιο ρεκόρ του Τζέσε Όουενς  (φωτο) στα 100 μέτρα, η φαντασία μου κάλπαζε. Γύριζε πίσω  20 χρόνια, όταν ο Αδόλφος Χίτλερ  είχε δείξει δυό όψεις του εαυτού του. Τον φιλέλληνα, όταν καταδέχτηκε να κατεβεί στο στίβο και να γνωρίσει από κοντά τον Σπύρο Λούη και τον Άριο, όταν αναψοκοκκίνιζε εκνευρισμένος για τις νίκες του νεγροαμερικάνου Τζέσε Όουενς. Από τους δεκάδες ξένους και δικούς μας δημοσιογράφους, ήμουν ο μόνος που κατέβηκα με το έτσι θέλω στο στίβο και παρέσυρα τους δύο νέους παγκόσμιους ρέκορντμεν και τον αφέτη, να φωτογραφηθούμε στο σημείο που ο Γερμανός δικτάτορας είχε φωτογραφηθεί με τον ¨Ελληνα μαραθωνοδρόμο!

Ο Ουίλιαμς,  μου ζήτησε να του χαρίσω με την υπογραφή μου τη φωτο Χίτλερ-Λούη και μου είπε: Είμαι σίγουρος, ότι αν βρισκόσαστε το 1936 σ΄αυτό το στάδιο, θα είσαστε ο μοναδικός ρεπόρτερ που θα είχε πλησιάσει τον Χίτλερ σε απόσταση αναπνοής! Μετά με ρώτησε, τί θα έλεγα στο κόσμο, αν είχα ένα μικρόφωνο.   Θα έλεγα  την ιστορία του νερουλά που έγινε ολυμπιονίκης και πρόσφερε στο μπογιατζή, που έγινε δικτάτορας και αιματοκύλισε την Ευρώπη , κλάδον ελαίας..