ΟΙ ΑΡΠΑΓΕΣ

η  φωτογραφία  από  σχολική  εκδρομή στο  κτήμα  Γκρόμαν

απόσπασμα  ( 2.001 )  από  το  ημερολόγιό  μου :

... Ότι και να γράφω, όσο και να γκρινιάζω,  δεν ελπίζω πιά σε ΤΙΠΟΤΑ... Μετά
το πόλεμο η πρώτη μου έρευνα ήταν για το τεράστιο κτήμα Γκρόμαν (έπιανε
από την παραλία της "Νεράιδας" ως τη λεωφόρο Αμφιθέας) στο οποίο ο
συνεταιρισμός κάποιου υπουργείου ξερίζωσε τα αιωνόβια δέντρα και το
οικοπεδοποίησε ! Το ίδιο έγινε και στο τέρμα Νέας Σμύρνης, όπου ο χώρος
για ανέγερση σταδίου και δημιουργία πρασίνου
... Φοβάμαι  ότι και  το αεροδρόμιο  Ελληνικού όσο
και ο Ιπποδρόμος, θα τσιμεντοποιηθούν... Και  ίσως  και μέρος των
εθνικών δρυμών, με πρώτη τη Πάρνηθα... Ρε βουβαλόπαιδα, γιατί βάζετε
φωτιά στα αυτοκίνητα του κοσμάκη κι΄όχι στα μπατζάκια των καταπατητών
του πρασίνου ;

παλαιότερο  αυτοβιογραφικό απόσπασμα:

<< ...Ο πατέρας  με πάει  στο  κτήμα Γκρόμαν στο  Έδεμ του Παλαιού Φαλήρου. Απέναντι από τη θάλασσα υπάρχει   απέραντη έκταση  με αιωνόβια δέντρα, πρασινάδες, αλέες με λουλούδια,  νερά και συντριβάνια, και  μιά θεόρατη βίλα στη μέση. Ιδιοκτήτες  είναι  οι  απόγονοι  του  Βαυαρού Γκρόμαν, που επειδή έχει γερμανικό όνομα, κάποιοι το  έχουν
βάλει  στο μάτι... Βγάζω φωτογραφίες, κάνω ρεπορτάζ,
αγωνίζομαι να διατηρηθεί το κτήμα ως δημοτικό πάρκο, αλλά ανώτατοι
υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών - οι άρπαγες -  με
φοβερίζουν, με απειλούν...Τελικά ξεριζώνουν τα πάντα και κατεδαφίζουν
το τεράστιο κτίριο. Οι πονηροί παραχωρούν στο βάθος ελάχιστα οικόπεδα σε
τραυματίες,  και παίρνουν οι εμπνευστές της αρπαγής  τα οικόπεδα που βλέπουν θάλασσα, απέναντι από τη σημερινή Νεράιδα...Το
ίδιο γίνεται και στο τέρμα της Νέας Σμύρνης, όπου ο συνεταιρισμός  του
υπουργείου Προνοίας , καταπατάει το χώρο που προοριζόταν για στάδιο και
άλσος ! Σήμερα  (ενορία  Αγίας Παρασκευής )  έχει μείνει εκεί μόνο η οδός...Σταδίου!) >>  

τα αιωνόβια
μαυρόπευκα, οι κέδροι, οι λεύκες, οι φτελιές, οι πορφυρές τουλίπες
κι΄οι κρίνοι, οι κίτρινες καμπανούλες, τα κοκκινωπά ελάφια και τα 400
είδη πουλιών της Πάρνηθας, εξαφανίστηκαν απο προσώπου γης... έφυγε η
αθωότητα της φύσης κι΄έμεινε ο πονηρός άνθρωπος, υπαίτιος για όλα τα
κακά της μοίρας του... κι΄οι
παίχτες του καζίνου, τη στιγμή που οι γκρουπιέρηδες φώναζαν
τρομοκρατημένοι "φωτιά-φωτιά", εκλιπαρούσαν "ακόμη μιά μπιλιά..." 

προστέθηκε στις: Κυριακή 08.02.2015