.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



ΝΙΑΡΧΟΣ κεφάλαιο 21β



η Δικαιοσύνη  κλείνει  το θέμα
του  θανάτου Ευγενίας Νιάρχου
  

Ο κροίσος κοιμόταν... Και η νοσοκόμα λαγοκοιμόταν, όταν ο Φελίξ πρόσεξε ότι δυό σελίδες με συνδετήρα είχαν πέσει από το ντοσιέ στο χαλί... Τις πήρε, ξαναγύρισε στη θέση του κι άρχισε να τις διαβάζει... Ήταν η επίσημη ιατροδικαστική έκθεση για το θάνατο της Ευγενίας Νιάρχου, που αποφαινόταν τι είχε υποστεί το θύμα σε 14 σημεία του σώματος της:

« 1) Εκχύμωσιν παρά τον έξω κανθόν του αριστερού οφθαλμού και το σύστοιχον άνω βλέφαρον, χροιάς κυανομελαίνης, μετ' ελαφρού οιδήματος εν τη συστοίχω ζυγοματοκροταφική χώρα και εκχυμώσεις κυανερύθρου χροιάς.

 2) Οιδηματώδη μώλωπα κατά την δεξιάν υπερόφρυον χώραν περιωρισμένης εκτάσεως.
3) Εκχυμωτικόν μώλωπα επί της έξω επιφανείας του αριστερού βραχίονος, εγκαρσίως φερόμενον, διαστάσεων περίπου 4X2 εκατ., ως και συστοίχως επί της έσω επιφανείας αυτού.
4) Εκχύμωσιν ραχιαίας επιφανείας παραμέσου δακτύλου και μικράν λύσιν της συνεχείας του δέρματος του μικρού δακτύλου της αριστεράς άκρας χειρός.
5) Εκχύμωσιν κυανής χροιάς (4 λέξεις δυσανάγνωστες) διαμέτρου περίπου 3 εκατ.
6) Εκχύμωσιν κυανής χροιάς διαμέτρου περίπου 4 εκατ. κατά την έσω επιφάνειαν της αριστεράς κνήμης.
7) Εκχύμωσιν ελλειπτικού σχήματος κατά την δεξιάν πλαγίαν τραχηλικήνχώραν και εις το ύψος της μεσότητος του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός, διαστάσεων 1.5X1 εκατ., χρώματος κυανερύθρου, μετά κυανωτικής άλω, της οποίας ο επιμήκης άξων φέρεται σχεδόν εγκαρσίως προς τον επιμήκη άξονα του λαιμού ως και αιμορραγικήν διήθησιν υποδόριον του μυώδους πλατύσματος (αφορώσαι και εις το έδαφος του τριγώνου ένθα πορεύονται τα μεγάλα αγγεία του λαιμού). Εις το αυτό δε ύψος εκχύμωσιν της πρόσθιας επιφανείας του οτερνοκλειδομαοτοειδούς μυός ελλειπτικού σχήματος, παρέχουσα την εντύπωσιν αποτυπώματος δακτύλου και, τέλος, αιμάτωμα καταλαμβάνον το καρωτιδικών τρίγωνον το αφοριζομενον υπό του προσθίου χείλους του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός της άνω γαστέρας του ωμουειδούς μυός και της πρόσθιας γαστέρας του διγάστορος μυός της κάτω γνάθου.
8) Τρία παράλληλα μικρά εκχυμωτικά εντυπώματα δακτύλων κατά την κατωτέραν μοίραν της αριστεράς πλαγίας τραχηλικής χώρας εις το περιλείδιον τρίγωνον, διασταυρούμενα προς τον επιμήκη άξονα του στερνοκλειδομαστο ειδούς μυός μετά σχάσεων του υποδορίου συνδετικού ιστού και της επιπολής τραχηλικής περιτονίας, εκάστης των σχάσεων αντιστοιχούσης προς τον πρόσθιον πόλον εκάστης των τριών εκχυμώσεων, παρεχομένης ούτω της εντυπώσεως ότι αύται προξενήθησαν υπό των ονύχων των δακτύλων οίτινες κατέλιπον επί του δέρματος το εκχυμωτικόν αποτύπωμα και αιμορραγικήν διήθησιν συστοίχως προς την θέσιν ταύτην κατά το πάχος του μυώδους πλατύσματος και το πάχος του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός, του οποίου η μάζα έχει μεταθέσεις και διαοχισθή και αι ίνες έχουν συνθλιβή, των ως άνω υπ' αριθ. 7 και 8 κακώσεων του λαιμού παραχθεισών εκ της βιαίας συλλήψεως από του λαιμού διά της δεξιάς χειρός, ενεργήσαντος εκ των πρόσω μετά ισχυρός πιέσεως του όλου χειρισμού όντος εκ των δυναμένων όπως απολήξωσιν εις στραγγαλισμόν.
9) Λεπτότατος ασφυκτικός τινας κηλίδας κατά τας ω- μοπλατιαίας χώρας. 10) Ανά εν μικρόν αιμάτωμα κατά το πάχος εκάστου των κροταφικών ινών (;) εκατέρωθεν ως και περιορισμένην υποδόριον αιμορραγικήν διήθησιν κατά την αριστεράν ινιακήν χώραν.
11) Υποβλεννογόνιον εκχύμωσιν διαμέτρου 1 εκατ. κατά τον αριστερόν απιδοειδή βόθρον του λάρυγγος.
12) Αιμάτωμα μικράς εκτάσεως διαμέτρου 3 εκατ. μ. εις τα πρόσθια κοιλιακά τοιχώματα εντός της θήκης του δεξιού ορθού κοιλιακού μυός κατά την έσω επιφάνειαν του οπισθίου πετάλου αυτής ολίγον κάτωθεν του πλευρικού τόξου.
13) Θλάσιν του εντερικού τοιχώματος με αποτέλεσμα την κυανομέλαινανχροιάν της έλικος του ειλεού, της κα ταλαμβανούσης την ελάσσονα πύελονεις έκτασιν 50 εκατ. μ. περίπου ως εκ της αιμορραγικής διηθήσεως του πάχους του εντερικού τοιχώματος και του αιμορραγικού π ριεχομένου του τμήματος, μόνον τούτου, του εντέρου, της τοιαύτης θλάσεως προκληθείσης δι' αμβλέος οργάνου.
14) Αιμάτωμα οπισθοπεριτονάίκόν συστοίχως προς την κακωθείσαν έλικα προσπονδυλικώς εις το ύψος του 4ου και 5ου οσφυϊκού σπονδύλου, επεκτεινόμενον προς την ελάσσονα πύελον προ του ιερού οστού και εις τα πλάγια τοιχώματα της πυέλου. Εκ δε των ως άνω κακώσεων και δη εκ των ισχυρών πληγμάτων άτινα κατήνεγκε επί του σώματος αυτής επήλθεν ως μόνης εντεύθεν ενεργού αιτίας ο θάνατος αυτής περίώραν00.30 της 4ης Μαΐου 1970.»

Ο σεκιούριτι από την πόρτα, είχε δει το πεσμένο χαρτί που είχε πάρει ο Φελίξ και ειδοποίησε τον προιστάμενό του Τομ. Εκείνος ήρθε αθόρυβα και αφού τον είδε να το διαβάζει, άπλωσε το χέρι και του το πήρε, με ύφος ανωτέρου που έπιανε στα πράσα τον κατώτερο του σε παράπτωμα. Αφού είδε ότι ήταν γνωστό κείμενο εφημερίδας, το έβαλε στο ντοσιέ του Μεγάλου και γύρισε στο δωμάτιο του, όπου άρχισε να διαβάζει τη συνέχεια στα δικά του αποκόμματα:

«Την επομένη οι ιατροδικαστές υπέβαλαν γραπτώς το συμπέρασμα τους, ότι ο θάνατος δεν προήλθε από "βαριές κακώσεις", αλλά από βαρβιτουρικά. Δεν αναφέρουν στην έκθεση τους ότι βρήκαν αίματα μέσα στην κοιλιακή χώρα, όπως είχαν αναφέρει οι δύο εισαγγελείς, αποκλείουν ότι οι περιγραφόμενες κακώσεις στο λαιμό επέφεραν στραγγαλισμό καίτοι δεν αρνούνται ότι "ο χειρισμός ήτο εκ των δυναμένων να απολήξουν εις στραγγαλισμόν". Ακόμη, στο αιτιολογικό του συμπεράσματος τους δεν αναφέρουν τίποτα περί "βαριών κακώσεων κατά την υπογάστριον χώραν, της θλάσεως της εντερικής έλικος και της παρά την σπονδυλικήν στήληνχώρας", ενώ αναπτύσσουν εκτενώς την ενέργεια του βαρβιτουρικού σαν μοναδική αιτία του θανάτου. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είχαν αναφέρει στους δυο εισαγγελείς την προηγουμένη. Είχαν ανακοινώσει ότι διαπίστωσαν και ύπαρξη βαρβιτουρικού, που στη συνέχεια οι ιατροδικαστές Πειραιώς Συλλάνταβος και Μπούκης θα αποφανθούν ότι η ποσότητα του βαρβιτουρικού που βρέθηκε δεν ήταν ικανή να φέρει "ούτε τον ύπνο".
Η δύναμη του χρήματος έχει αρχίσει να γεννάει το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών. Ένα σκάνδαλο που εν ονόματι των εκατομμυρίων δημιουργεί συμμάχους του κατηγορούμενου συζυγοκτόνου τους ίδιους τους συγγενείς του θύματος. Στις δεύτερες καταθέσεις τους, ενώπιον του ανακριτή, η μητέρα της Ευγενίας, τα αδέλφια της Τίνα και Γιώργος και η πρώην γυναίκα του Νιάρχου Σαρλότ Φορντ, τάσσονται υπέρ του μεγαλοεφοπλιστή. Ενώ στην πρώτη τους εξέταση στον εισαγγελέα βεβαιώνουν ότι δεν έκανε χρήση ναρκωτικών η Ευγενία, επτά ημέρες αργότερα καταθέτουν ακριβώς το αντίθετο.
Μια εβδομάδα μετά το θάνατο της Ευγενίας ο κ. Νιάρχος έχει αποκτήσει ισχυρούς συμμάχους. Τους ιατροδικαστές, τ' αδέρφια της γυναίκας του, τηνΚΥΠ και την κυβέρνηση της χούντας. Ο μεγαλύτερος όμως σύμμαχος του θα γίνει η μητέρα του θύματος κ. Αριέτα Λιβανού, η οποία καταθέτει στον τακτικό ανακριτή κ. Τριχά:
"Εγώ γνωρίζω ότι η αποθανούσα κόρη μου, έκανε χρήση ναρκωτικών φαρμάκων από πολλών ετών. Ενθυμούμαι ότι πράγματι προ ετών, ως μου είχε είπει η ιδία, είχε λάβει υπερβολικήν δόσινκαι έμεινε αναίσθητη...
" Στην απορία του ανακριτή, γιατί αυτοκτόνησε η Ευγενία, η μητέρα και τα αδέρφια της ευθυγραμμίζονται με τον ισχυρισμό του Νιάρχου: Στενοχωρήθηκε γιατί του τηλεφώνησε η πρώην γυναίκα του Σαρλότ Φορντ... Και στην αιτία των κακώσεων, χρησιμοποιούν και οι τρεις την ίδια φράση: Προσπάθησε να τη συνεφέρει, έστω και με βίαιο τρόπο... Από την αρχή η πλευρά Νιάρχου παρουσιάζει στην ανάκριση σαν πέτρα του σκανδάλου τη Σαρλότ Φορντ, ότι δήθεν τη ζήλευε η Ευγενία. Το επιχείρημα αυτό δεν ήταν ισχυρό και έπρεπε να αποκτήσει πιο στέρεα ερείσματα. Γι' αυτό 4 μέρες μετά το θάνατο της Ευγενίας, η Σαρλότ - με  υπόδειξη  του Νιάρχου - του  γράφει :

  CARLOTTE FORD NIARCHOS NEW YORK Μάιος 7, 1970. Αγαπημένε μου Σταύρο, σε παρακαλώ να δεχθείς την πλέον βαθιά και ειλικρινή μου συμπάθεια αυτή τη στιγμή - και εσύ και τα παιδιά. Όπως μπορείς να φανταστείς, δεν μπορώ να βρω λέξεις γι' αυτές τις τραγικές καταστάσεις. Παρακαλώ, θέλω να ξέρεις ότι διατίθεμαι να κάνω οτιδήποτε μπορώ για σένα και τα παιδιά. Εάν νομίζεις ότι μπορώ να βοηθήσω, θα με βρεις πρόθυμη να έλθω αμέσως, με την Έλενκαι να μείνω για οσοδήποτε χρονικό διάστημα, εάν αυτό θα ανακουφίσει εσένα και τα παιδιά. Οι σκέψεις μου είναι μαζί σου - και ένα μεγάλο φιλί από μένα και από την Έλεν. Με αγάπη Charlotte.

 10181 0035  

Αμέσως μετά το θάνατο της συζύγου του, με εισαγγελική απόφαση, απαγορεύτηκε η έξοδος του κ. Νιάρχου από την Ελλάδα. Δυο μήνες αργότερα η απαγόρευση ήρθη, διότι ο κ. Νιάρχος -ακόμη κατηγορούμενος- εκρίθη απαραίτητος για τις επιχειρήσεις του εις το εξωτερικό...
Για μια στιγμή ο Νιάρχος νομίζει ότι με τις μεθοδεύσεις του, θα ξεφύγει από τη λαβίδα του νόμου, αλλά ο εισαγγελέας κ. Φαφούτης επιμένει στα αδιάψευστα στοιχεία που διαθέτει... Και στις 21 Αυγούστου 1970 (110 ημέρες από το συμβάν) κάνει παραπεμπτική πρόταση προς το συμβούλιο πλημμελειοδικών, τελειώνοντας με τη φράση: "Συλλάβατε και προφυλακίσατε τον Σταύρο Νιάρχο, γιατί δολοφόνησε την σύζυγο του"! Την πρόταση του εισαγγελέα έλαβε το δικαστικό συμβούλιο, που αποτελούσαν οι δικαστές κ. κ. Π. Τζίφρας, Κ. Βαρβαρέσος και Γ. Τριχάς. Είναι μια πρόταση που περιέχει όλα τα αδιάβλητα στοιχεία ότι "ο Νιάρχος προξένησε εκ προθέσεως βαρείας σωματικός βλάβας εις την σύζυγόν του, πνίξας αυτήν ισχυρώς διά των χειρών του και λακτίσας αυτήν εις διάφορα μέρη του σώματος της και δη εις την κοιλίαν και τον λαιμόν..." Στην παραπεμπτική του πρόταση ο εισαγγελέας αναλύει τις αρχικές ιατροδικαστικές εκθέσεις και κρίνει και επικρίνει εκείνες τις εκ των υστέρων (Καψάσκη, Αγιουτάντη, Συλλάνταβου και Μπούκη) αλλά και τις διαγνώσεις των καθηγητών Κ. Τούντα και Δ. Βαρώνου, ως διαβλητές... Οι έξι επιστήμονες -μετά από αίτηση του Νιάρχου- επελήφθησαν της υποθέσεως και αποφάνθηκαν (εν μέσω χούντας, που ο τύπος ήταν φιμωμένος) ότι: "Η Ευγενία Νιάρχου πέθανε από χρήση βαρβιτουρικών"... Απίθανη διάγνωση, αφού οι δύο εκ των έξι (Συλλάβαντος και Μπούκης) 33 ημέρες νωρίτερα είχαν αποφανθεί ότι: Η ποσότης βαρβιτουρικού που ανευρέθη στη νεκρή, δεν επαρκούσε ούτε τον ύπνο να φέρει"...
Την 17η Σεπτεμβρίου 1970 το δικαστικό συμβούλιο του Πρωτοδικείου Πειραιώς απορρίπτει την πρόταση του εισαγγελέα κ. Φαφούτη, γιατί "οι αποδείξεις πείθουν ότι η Ευγενία Νιάρχου αυτοκτόνησε."

Την 3η Οκτωβρίου 1970, ημέρα Σάββατο, λήγει η προθεσμία εφέσεως κατά του απαλλακτικού βουλεύματος και έφεση δεν γίνεται...
Την 5η Οκτωβρίου 1970, ημέρα Δευτέρα, δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η έγκριση εισαγωγής 190.000.000 δολαρίων ΗΠΑ, για την πραγματοποίηση βιομηχανικών επενδύσεων εταιρίας του κ. Νιάρχου...
Το συμβόλαιο Ελληνικού Κράτους-Νιάρχου είχε υπογραφεί στις 10 Σεπτεμβρίου, όταν ο μεγαλοεφοπλιστής ήταν ακόμη κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως... Με αυτές τις μεθοδεύσεις κλείνει οριστικά για την ελληνική Δικαιοσύνη η υπόθεση Νιάρχου, πέντε μήνες μετά το θάνατο της συζύγου του...»

Είκοσι χρόνια μετά, ο υπομοίραρχος της χωροφυλακής Δημήτρης Κοτρώνης, έχει συνταξιοδοτηθεί με το βαθμό του υποστρατήγου κι όπως λέει, ακόμη δεν μπορεί να εξαγάγει καθαρά συμπεράσματα για το τι έγινε ακριβώς εκείνη τη νύχτα, που θόλωσε το μυαλό του μεγαλοεφοπλιστή... Και τονίζει: Με το χέρι στην καρδιά, μετά από τόσα χρόνια, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Νιάρχος έκλαιγε με αληθινό σπαραγμό, καθώς τον ανέκρινα. Ήταν σαν να είχε ξυπνήσει από ένα εφιάλτη, που τον είχε συνταράξει ψυχικά...
....................................................................
 Ο στόλαρχος εξακολουθούσε να κοιμάται στην πολυθρόνα του, όταν επέστρεψε ο Τομ, επιστατόντας με τη ματιά του αν όλα ήσαν εντάξει... Καθώς ο γέρος ροχάλιζε, ο μπάτλερ θυμόταν ότι αρχές Μαΐου 1970 δεν βρισκόταν στη Σπετσοπούλα, γιατί είχε πάρει την άδεια του... Έφερνε όμως στο νου του τη διαπόμπευση του Νιάρχου, ακόμη κι από τις σοβαρότερες ξένες εφημερίδες και το στρίμωγμα του από την ελληνική Δικαιοσύνη... Τρεις δικηγόροι πηγαινοέρχονταν στο νησί, ο Νιάρχος -μετά τις πρώτες καταθέσεις της Αθηνάς και του Γιώργου Λιβανού- να ουρλιάζει «τι πάτε να κάνετε, θέλετε να στιγματίσετε τα εγγόνια του Σταύρου Λιβανού για πάντα;» Και να καταφθάνει σε έξαλλη κατάσταση η Αριέτα Λιβανού και από τη μια να καταριέται το γαμπρό της κι από την άλλη να προσπαθεί να τον σώσει -για χάρη των παιδιών- καταθέτοντας στον ανακριτή και στον εισαγγελέα ότι η νεκρή κόρη της υπήρξε ναρκομανής... Μεγάλο ρόλο, ως μεσάζων ανάμεσα στο Νιάρχο και στο γκουβέρνο, έπαιξε ο Θόδωρος Καραχάλιος, γιος του αστυνομικού διευθυντή Καραχάλιου, έμπιστο στέλεχος του προσωπικού του μεγαλοεφοπλιστή.
Όταν, όμως, με τις μεθοδεύσεις των νομικών συμβούλων του μεγαλοεφοπλιστή και τη συγκατάθεση της χουντικής κυβέρνησης, έκλεισε οριστικά για την ελληνική Δικαιοσύνη η υπόθεση «θάνατος Ευγενίας Νιάρχου» (πέντε μήνες μετά το συμβάν) ο κυρίαρχος των ωκεανών κόμπαζε για την αθωότητα του... Τότε ένας από τους βασικούς δικηγόρους του, σε αυτή την υπόθεση, έκανε το σφάλμα και του είπε: Σας το είχα πει εξαρχής, κύριε Νιάρχο, ότι όσο υπάρχουν παντοδύναμες προσωπικότητες  όσο  η  δική  σας, θα  υπάρχουν  και  αδύναμοι  τοποτηρητές  του  νόμου.

Ποιός είδε, τότε, το Μεγάλο και δεν φοβήθηκε. Όρμησε να χτυπήσει το δικηγόρο, φωνάζοντας: Δηλαδή, τι υπαινίσσεσαι, βρε ηλίθιε; Ότι είμαι ένοχος και με αθώωσαν με τα μέσα; Πέσανε πάνω οι άλλοι μυστικοσύμβουλοι του Νιάρχου και τον σώσανε, ενώ ο δικηγόρος ψέλλιζε ότι δεν εννοούσε αυτό... Τελικά έφυγε περιδεής, αλλά ώσπου να φτάσει στο σπίτι του είχε προηγηθεί τηλεφώνημα από το κεντρικό γραφείο του στόλαρχου, όχι ότι απολύθηκε, αλλά ότι είχε διοριστεί ο γιος του σε υψηλή θέση!

Μετά το θάνατο της γυναίκας του, ο Νιάρχος, ελάττωσε τις δημόσιες εμφανίσεις του για αρκετό καιρό, για να μη γίνεται βορά σχολίων, αλλά και των παπαράτσι. Ήταν η εποχή που, για να δικαιολογηθεί, έλεγε: Η υπερβολική συσσώρευση πλούτου δεν επιτρέπει πλέον στους κατόχους του να κυκλοφορούν ανέμελα και να απολαμβάνουν τις μικρές χαρές των κοινών ανθρώπων... Τώρα στα στερνά το θυμότανε και είπε στο γιο της αδερφής του Μαρίας, που τον είχε επισκεφθεί: Ανιψιέ Κώστα, μη νομίζεις ότι δεν μπορώ να ξεπορτίσω κάνα βράδυ, αλλά ανήκω στη συνομοταξία των σούπερ επώνυμων, που, σαν τα πουλιά, μένουν κλεισμένοι στο κλουβί, ενώ οι ασήμαντοι πετούν ελεύθεροι...
Ο Δρακόπουλος, που κάποτε ο θείος του τον αποκαλούσε δράκου γέννα, όσο έμεινε κοντά στην πολυθρόνα δεν έβγαζε άχνα, μόνο σκεφτότανε την κατάντια του μεγάλου Νιάρχου, που πριν λίγα χρόνια τον είχαν πάει στις ιπποδρομίες στο Παρίσι υποβασταζόμενο. Τον κάθισαν στο θεωρείο του -δεν είχε κουράγιο να πάει ούτε στο πάντοκ- κι εκεί, μετά τη νίκη του αλόγου του, ήρθαν ο προπονητής και ο αναβάτης να του υποβάλουν τα σέβη τους... Διευθυντής ο Κώστας Δρακόπουλος στα κεντρικά γραφεία των ναυτιλιακών επιχειρήσεων του θείου του στην Αθήνα (Χαλάνδρι) άκουγε τις αμπελοφιλοσοφίες του γέρου χωρίς μιλιά:
Που λες, Κώστα, παιδί μου (ένα εξηνταπεντάχρονο πια παιδί) διάβασα πρόσφατα ένα βιβλίο φιλοσοφικό που αναφέρεται στην ηδονοθηρία και στον υλοζωισμό των ανθρώπων μπροστά στο 2000... Πάνε τα παλιά μεγάλα τζάκια, μπούκωσαν κι έπνιξαν τους κατόχους τους από τον πολύ καπνό... Τώρα εμφανίστηκαν τα αιρκοντίσιον, που τα χρησιμοποιεί η καινούργια γενιά των πολιτικών, των μπίζνεσμεν, των media, ανθρώπων της ηλεκτρονικής εποχής. Όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι «ποτέ μην πεις ποτέ» στη μεγάλη ευκαιρία για τη μεγάλη μπάζα... Αυτό είναιη ηδονοθηρία,υλοζωισμός...

  10011πει : Τι είναι αυτά που λέει ο μπαμπάς; Ξεχνάει ότι υπήρξε ο πρώτος ηδονοθήρας και υλοζωιστής;

Όλα μπερδεμένα του ρχόντουσαν στο νου του γέρου και ιδιαίτερα τα παιδιά του και τα εγγόνια του... Να και μιά σημειολογική φωτογραφία με τους δυό μεγάλους του γιούς στη καθέλκυση ενός τάνκερ... Εκείνη τη στιγμή, ο δωδέκατος πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, ένιωθε ότι είχε αρχίσει να γερνάει... Aραγε τι να συλλογιζόντουσαν ο Φίλιππος και ο Σπύρος που τον κοίταζαν πίσω από τη πλάτη του... ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...G.Livanos

προστέθηκε στις: Κυριακή 31.01.2016

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster