ατενίζοντας τον Μαύρο καβαλάρη !
Ο Νικόλαος Πλαστήρας ήταν εκείνη την περίοδο πρωθυπουργός. Και τον δεκαπενταύγουστο τον είδα από κοντά, ως απεσταλμένος της εφημερίδας << Εμπρός >> στην Τήνο, στη τελετή ρίψης στεφάνου στον υγρό τάφο του τορπιλισμένου από τους Ιταλούς αντιτορπιλικού << Έλλη >>. Ατενίζω με δέος τον θρυλικό Μαύρο καβαλάρη νιώθοντας ότι βρίσκομαι σε απόσταση αναπνοής με την ιστορία της Ελλάδας και των Ελλήνων. Τον ηρωισμό των προγόνων μας, αλλά και την τραγωδία της φυλής μας... Επιστρέφοντας με το αντιτορπιλικό, παρακολουθούσα αμίλητος τον Πλαστήρα περιστοιχισμένο από αξιωματικούς και μεγαλύτερούς μου σε ηλικία δημοσιογράφους... Κι΄ όταν σε μιά στιγμή συνάντησε το βλέμμα μου, θεέ μου, με είχε κοιτάξει ο Μαύρος καβαλάρης ! ! !
εν μέσω Άγκνιου και Βαν Φλιτ !
( κι΄ από τον Μπελογιάννη δίπλα στον κομμουνιστοφάγο )
Όταν πήγα το 1966 στη Νέα Υόρκη, με παίρνει μαζί του ο Σπύρος Σκούρας στη παρουσίαση του υποψηφίου κυβερνήτη του Μέριλαντ Σπύρου Άγκνιου - Αναγνωστόπουλου. Και εκεί που κατέθεταν οι ομογενείς και οι εφοπλιστές τα τσεκ τους για τον προεκλογικό του αγώνα, μου λέει δώσε κι΄ εσύ κάτι... Και με βάζει και δίνω επιδεικτικά ένα εικοσοδόλαρο, λέγοντας δυνατά : Εμείς προσφέρουμε από το περίσσευμά μας, ο πατριώτης μας από την Ελλάδα από το υστέρημά του... Χειροκροτήματα και να φωτογραφίες... Από αριστερά ο Τομ Νέστωρ με το τσεκ του Ωνάση, ο μαικήνας του Χόλιγουντ, ο Άγκινιου, εγώ και δίπλα μου ο συνταξιούχος στρατηγός Βαν Φλιτ...
Άγκνιου : σε ευχαριστώ πατριώτη
Υπάρχει και συνέχεια :
Σπύρος Άγκνιου υποψήφιος πλέον αντιπρόεδρος των ΗΠΑ. Και ενώ οι εντεταλμένοι της προστασίας του δεν άφηναν κανένα δημοσιογράφο να τον πλησιάσει, μου έγνεψε να πάω κοντά του, μου χάιδεψε το κεφάλι και μου είπε ελληνικά << ευχαριστώ πατριώτη >>... Δέστε οικειότητα ! του κρατάω το χέρι, καθότι Μεσσήνιοι και οι δυό...
Και το έκπληκτο βλέμμα του επι κεφαλής της σωματοφυλακής του, που του έχει πιάσει το μπράτσο... Μα ποιός είναι αυτός που χαριεντίζεται μαζί του ?
O Νίκος Μπελογιάννης και η Έλλη Παππά ήταν στελέχη του Κ.Κ.Ε. και συνελήφθησαν τον Δεκέμβριο του 1950. Στη φυλακή έμειναν στην απομόνωση μέχρι την πρώτη δίκη τους, που έγινε ένα χρόνο μετά. Πριν τη σύλληψή τους, είχαν γίνει ζευγάρι και στη φυλακή ( Αύγουστος του 1951 ) γεννήθηκε ο γιος τους Νίκος. Ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε τον Μάρτιο του 1952. Όχι όμως και η Παππά, γιατί ήταν μητέρα βρέφους. 
Παρακολούθησα - για μιά μόνο ημέρα - τη δίκη. Είχα παρακαλέσει τον αστυνομικό συντάκτη Σεβαστιανό Αρνέλο να με πάρει μαζί του και δεν θα ξεχάσω ποτέ που στο στρατοδικείο είχα συγκλονιστεί και συγκινηθεί με την αξιοπρεπή συμπεριφορά των κατηγορουμένων και κυρίως του Νίκου Μπελογιάννη... Στη φωτογραφία παρακολουθώ ( εκεί που δείχνει το τοξάκι ) την αναμέτρησή του με τον διευθυντή της Αστυνομίας Ρακιτζή. 
