.  » αρχική σελίδα

 :: Επιλέξτε θέμα προς προβολή ::



από τον ΑΔΑΜ στον ΜΑΔΑ













Και  επειδή  έχω  αρχίσει  να  γράφω  πόνημα  (  ναι,  με  πόνο )  με  τίτλο  2618  μ. Χ.  που  δεν  πρόκειται  να  το  εκδόσω  σε  βιβλίο  -  θα  βάζω  εδώ  αποσπάσματά  του.  Αφιερωμένο  στη  μανούλα  μου  της  τρίτης  Δημοτικού  που  όμως  νογούσε  πράματα  και  θάματα,  που  αρκετοί - ές  δεν  μπορούν  να  καταλάβουν  εδώ...

  ...................................................  

Πύρινες  μπάλες  με  κουρνιαχτό  κι΄ ορυμαγδό  κυλούσαν  και  κατάπιναν  κτίρια,  τις  έβλεπε  και  τις  άκουγε  ο  δύστυχος  στο  καροτσάκι  του  κατάμονος  στο  πάρκο  της  πόλης...  

Δεν  είχε  πόδια, τα  είχε  χάσει  στο  τελευταίο  πόλεμο... Με  το  δεξί  του  χέρι   έκανε  το  ευλαβικό  σημείο   της  θρησκείας  του  -  δεν  είχε  σημασία  ποιά  είναι,  αφού  έβλεπε  τη  πύρινη  καταστροφή  που   θα  τον  κατάπινε  σε  λίγο... 

Ήταν  οι  τελευταίες  στιγμές  του  πάνω  στη  Γη... και  δεν   ξερε  ότι  ήταν  ο  τελευταίος  κάτοικός  της... Και  δεν  θα  υπήρχε  καμία  απολύτως   μαρτυρία   μετά  από   εκείνη  τη  στιγμή  του  2618  μ.  Χ.  για  να  καταγραφεί  ο  αφανισμός  του  ανθρωπίνου  γένους  και  παντός  ζωικού  και  φυτικού  είδους  αυτού  του  πλανήτη !

Πλανήτης  Γη,  που  οι  γραφές  λέγανε   <<  Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, ο Ισαάκ δε εγέννησετον Ιακώβ, ο δε Ιακώβ εγέννησε τον Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού >>...

Και  οι  απόγονοί  τους  δημιούργησαν  το  γένος  των  ανθρώπων  που   ξεκίνησε  με  μορφασμούς  και  γρυλισμούς  για  να  φτάσει  στη  φιλοσοφία,  στη  λογοτεχνία,  στη  ποίηση,  στην  υπέρτατη  σκέψη  και  στον  κορυφαίο  διαλογισμό !   Όπως  και   στην  αγάπη,  στη  φιλία,  στον  έρωτα,  στην  αλληλεγγύη,  στον  αλτρουισμό !   Αλλά  και  στον  εγωισμό,  την  έπαρση,  την  αλαζονία,  τη  πλεονεξία,  την  απληστία, τη  ζηλοφθονία,  το  μίσος,  την  εχθρότητα... 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ... 

Μαθαίνω  ότι  ετοιμάζεται  ένα  ακόμη  ντοκιμαντέρ  για  τον  Ζορμπά  του  Καζαντζάκη  και  θυμάμαι  τη  συνάντησή  μου  με  την  σύζυγο  του  συγγραφέα  Ελένη,  τότε  που  έκανα  το  κινηματογραφικό  ντοκουμέντο   <<  η  Αίγινα  του  Καζαντζάκη >>.  Με  είχε  συμβουλέψει   << μη  με  βάλετε  εμένα,  αλλά  εγώ  θα  σας  υποδείξω  τους  απλούς  ανθρώπους  του  νησιού  που  δεν  μας  άφησαν  να  πεθάνουμε  από  την  πείνα  στη  Κατοχή >>... 

Έτσι  και  έγινε,  μου  υπέδειξε  τη  γυναίκα  που  μάζευε  χόρτα  και  τους  έδινε  και  ζυμωμένο  από  τα  χέρια  της  ψωμί... Και  μου  έφερε  και  ένα  γείτονα  -   παιδί  τότε  -  που  ερχόταν  στο  σπίτι  τους  και   όταν  εύρισκε  τον  συγγραφέα  μπρούμυτα  στα  πλακάκια   με  χαρτί  και  μολύβι...  του  έγνεφε,  σιωπή...   και  μιά  φορά  του  ψιθύρισε  <<  σςςςς...  γράφω  τον  Ζορμπά  >>... 
Και  ποιός  είναι  αυτός  κυρία  Ελένη,  ρώτησε  ο  μικρός  κι΄ εκείνη  του  είπε...  θα  μάθεις   όταν  τελειώσει  το  βιβλίο...


Αρκετά  μου  είχε  εξιστορήσει  η  Ελένη  Καζαντζάκη - Σαμίου  για  τον  γάμο  της  με  τον  συγγραφέα,   τις  απόψεις  του  για  την  θρησκεία  -  θεωρούσε  τον  Χριστό  ως  τον  μέγιστο  Άνθρωπο  όλων  των  εποχών ...  Στο  γραφειάκι  του  -  που  κινηματογραφήσαμε  -  υπήρχε  ο  Εσταυρωμένος...  Και  ο  Θεός  -  έλεγε  -  υπάρχει  μέσα  μας  και  ανάλογα  με  τον  χαρακτήρα  μας  του  φερόμαστε... 

Όσο  για  τον  Αλέξη  Ζορμπά,  τον  θεωρούσε  πολύτιμη  πέτρα  ακατέργαστη  που  δεν  την  παραμόρφωσε  σμιλεύοντάς  την  στο  βιβλίο  του,  αλλά  την  περιέγραψε  όπως  ήταν  ο  ήρωάς  του :  Πρωτόγονος,  αψύς, αυθόρμητος,  αληθινός,  ερωτικός... 

Η  Αίγινα  του  Καζαντζάκη  δεν  ξαναπροβλήθηκε  ποτέ  και  βρίσκεται  καταχωνιασμένη  στην  ταινιοθήκη  της  ΕΡΤ - ευτυχώς  κόπιά  της  διέσωσε  ο  σκηνογράφος  Ανεμογιάννης  και  υπάρχει  στο  Μουσείο  Νίκου  Καζαντζάκη.  

Έχω  υλικό  από  τις  συζητήσεις  μου  με  την  Ελένη  Καζαντζάκη  (  ιδιαίτερα  περί  Ιησού  Χριστού  και  Αλέξη  Ζορμπά )  για  τον  συγγραφέα,  αλλά  τώρα  που  συνειδητοποίησα  ότι  και  η  Γη  και  ο  άνθρωπος  είναι  προσωρινοί - περαστικοί    στο  Σύμπαν... δεν  στενοχωριέμαι  που  δεν  το  αξιοποίησα.

ΦΩΤΟ :  Ο   Άλαν  Μπέητς  υποδύεται  τον   ευγενικό  και  ευπρεπή  συγγραφέα  που  ο   αγροίκος  Ζορμπάς  θα  τον  ωθήσει  να  ξυπνήσει  μέσα  του   ο  άντρας   ποιητής   της  ζωής.  Η  Σιμόν  Σινιορέ  -  με  απίθανα  μακιγιαρίσματα  -  είναι  η  Μπουμποτλίνα  η  πεπειραμένη  πόρνη.  Η  Ειρήνη  Παππά  η  λάγνα  χήρα  που θα  την  σφάξει  ο  πικραμένος  πατέρας   Γιώργος  Φούντας.  

παιδικά  μουτζουρώματα
--------------------------------
σκεπτική  κουκουβάγια
ή  απερίσκεπτος  πετεινός ?

Περίεργο,  παράξενο  παιδί  ο  πιτσιρικάς   Μιμάκος,  που  η  μανούλα  του  τον  πήγαινε  συχνά  στην  εκκλησία...  κι΄ όταν  άκουσε  το  κατά  Ματθαίον  να  λέει  ότι  ο  πατέρας  που  νόμιζε  το  παιδί  του  χαμένο  και  το  αντίκκρυσε  να  επιστρέφει...  έσφαξε  τον  μόσχο  τον  σιτεμμένο  διαμαετυρήθηκε :

-  Γιατί  καλέ  μπαμπά  -  ρώτησε  -  σφάξανε  το  μοσχαράάκι  που  έτρωγε  χορταράκι  και  έπινε  γαλατάκι  για  να  γιορτάσουνε  με  αίμα  τη  χαρά  τους...  Δεν  λυπήθηκαν  ούτε  αυτό  ούτε   τη  μανούλα  του  αγελάδα  ?  

Το  είχε  γράψει  και  στο  τετράδιό  του,  το  διάβασε  η  δασκάλα  του  (  Κυρία  Ιφιγένεια  Κακούρου )  έγινε  έξω  φρενών  και  σάλος...

Κάτι  τέτοια  έλεγε  ο  Μιμάκος  από  μικρός  και  ακόμα  και  τώρα   με  τσιγκλάει  μέσα  μου...  και  θέτει  ερωτήσεις  περίεργες,  όπως...  γιατί  να  γιορτάζουμε    σφάζοντας  ζωάκια  χορτοφάγα  και  να  χορεύουμε  με   πίπιζες   και  νταούλια   σουβλίζοντάς  τα...   

Και  τι  να  απαντήσουμε  φαταούλες   όλοι  μας,  που  η  φτιάξη  μας  είναι  κανιβαλική...  να  καταβροχθίζει   συκωταριές,  καρδιές, σπληνάντερα,  μυαλά,  μάτια   και  αμελέτητα   πάσης   της   αγαθού  χορτοφάγου   πανίδας...

Τι  αηδίες  είναι  αυτές  που  λές   -  θα  μου   πείτε...  Δεν  τις  λέω  εγώ  ο  μυαλωμένος  γέρος,  αλλά  ένα  άμυαλο  παιδί... που  η  κυρία  Ιφογένεια  απορούσε  αν  θα  γίνει  άγγελος  ή  διάβολος... Την  ίδια  απορία  έχω  κι΄ εγώ  ως  τα  σήμερα...   

==============   

Κάθε  φωτογραφία  έχει
τη  δική  της  ιστορία...
------------------------------
Πέρασε  η  Μεγάλη  Εβδομάδα  και  όπως  είπαμε  η  Μαρία  Μαγδαληνή  ήταν  ενάρετη,  αλλά  οι  βιογράφοι  της  την  επέβαλαν  ως  αμαρτωλή... Έτσι  και  πολλές  φωτογραφίες  μου  με  ωραίες  γυναίκες  έχουν  παρεξηγηθεί  και  οφείλω  να  αποκαταστήσω  τα  πράματα  ως  έχουν... Θα  αναρτήσω  λοιπόν  κάποιες  φωτογραφίες  που  η  κάθε  μία  έχει  την  ιστορία  της  και  θα  την  διηγηθώ  επακριβώς  και  όχι  με  φαντασία  που  κατέχει  κάποιους  φίλους - ες...  
          

προστέθηκε στις: Δευτέρα 02.04.2018

 
 

:: αρχική :: προφίλ :: επικοινωνία :: εικόνες

© Δημήτρης Λιμπερόπουλος :: ...Webmaster